नेपाल एकिकरण हुनु अघि हालको धनकुटा जिल्लाको भू-भाग पल्लो किरात राज्य अन्तरगत पर्दथ्यो काठमाडौँ मल्ल राजाहरुको शासनकालको समयमा धनकुटा भेगमा ङ्गहाङङ्गको दर्जाबाट लिम्बूहरु राज्य पर्दथे । त्यस ताका अरुण नदीको वारिपट्टी चौदण्डी पल्लो किरातका १७ थुमका १२ जना हाङहरु राज्य गर्दथे । सन १७७४ मा पृथ्वीनारायण शाहले किपट नामक सन्धी गरेर नेपालमा एकिकरण गरेको देखिन्छ ।
राणा प्रधानमंन्त्री वीर सम्सेरको कार्यकाल वि.स. १९४२ सालमा शाहकालिन नेपालका १० जिल्लाहरुलाई ३२ जिल्लामा विभाजन गरियो । ती मध्ये पहाडी २० जिल्लाहरुमा सामन्यतया एक जना वडाहाकिम रहने व्यवस्था लागु गरियो । जस मध्ये धनकुटा जिल्ला एउटा विशेष स्थान थियो । धनकुटा गौडा वडाहाकिमको अधिनमा पूर्व १ नम्वर,२ नम्वर,३ नम्वर,४ नम्वर इलाम र धनकुटा गरि ६ वटा जिल्ला पर्दथे ।
यो जिल्लाको पूर्व पट्टि तेरथुम र पाँचथर जिल्ला पर्दछन, उत्तर पट्टि संखुसभा जिल्ला,पश्चिम पट्टि भोजपूर र उदयपूर जिल्ला र दक्षिण पट्टि मोरङ र सुनसरी जिल्लाहरु पर्दछन । क्षेत्रफलको हिसावले यो जिल्ला ८८७ वर्ग किलोमिटर छ भने जनघनत्व १६५.५ प्रति वर्ग किलोमिटर छ । यो जिल्लालाई प्रशासनिक विभाजनको हिसावले ३५ वटा गाउँ विकास समिति १ वटा नगरपालिका, २ वटा निर्वाचन क्षेत्र ,११ वटा इलाका र ३ वटा नगर विकास समिति रहेका छन । धनकुटा जिल्ला पहाडी प्रदेशमा अवस्थित छ । जिल्लाको ज्यादै सानो भाग ०.१५० सिवालिक क्षेत्रमा रहेको छ भने वाँकी सवै भाग मध्य पहाडी क्षेत्रमा पर्दछ । यो जिल्ला महाभारत पर्वत श्रृङखलाको उत्तरी भागमा रहेको छ । महाभारत पर्वत श्रृङखलामा फैलिएको हुँदा धनकुटा जिल्लालाई पहाडी प्रदेश र बेंशी प्रदेश भौगोलिक क्षेत्रमा विभाजन गरेर हेर्न सकिन्छ ।
जनसंख्याको विवरण हेर्दा धनकुटा जिल्लामा महिला ८०,८६० र पुरुष ८७,९७२ गरि कुल जनसंख्या १६८,८३२ मात्र रहेको छ । यस जिल्लामा आदिवासी जनजाती जनसंख्या १११,६३६ रहेको छ ।